آن انتظاری را که از کودک خود دارید به صورت دقیق و واضح بیان کنید. از بکاربردن مفاهیم کلی مثل: خوب، بد، تمیز، کثیف و… خودداری کنید. برای مثال به کودک خود می‌گویید: اتاقت را مرتب کن. این یک جمله نامفهوم برای کودک شماست.
آنچه در این مقاله می‌خوانید
بیان واضح و دقیق خواسته ها
او دقیقا نمی‌داند منظور شما از مرتب بودن چیست و باید چه کاری انجام دهد. تصور کنید شما مادری هستید که اگر اسباب بازی و خرده کاغذهایی روی زمین نباشد به آن اتاق، اتاق تمیز و مرتب می گویید، در مقابل مادری هم هست که علاوه بر اینها به اتاقی که هر چیزی سر جای خودش قرار گرفته باشد و هیچ آشغالی روی زمین باشد به آن اتاق، اتاق تمیز و مرتب می گوید؛ پس از دید هر فردی تمیزی فرق میکند. برای کودک توضیح دهید که منظور شما از مرتب بودن کدام است.
برای او توضیح دهید
مثلاً برای او توضیح دهید: مامان اگر عروسکها توی ویترین باشند، آشغالی روی زمین نباشه، لباس ها داخل کمد و اسباب بازی ها توی سبد باشند، به نظر من اتاقت مرتب میشه. یا مثلاً به کودک خود می گویید: بچه خوبی باش. یعنی چه؟ شما به چه کودکی خوب می گویید؟ مثلاً فرزند شما امروز غذایش را کامل نخورده و در حال بازی کردن است، شما انتظار داشتید که او غذایش را تمام می کرد و بعد به سراغ بازی میرفت.
الان اگر به او بگویید بچه خوبی باش، او دقیقا نمی‌داند که منظور شما چیست؟ کودک با خود فکر میکند یعنی من که بازی می کنم بچه بدی هستم؟ بچه نمی فهمد باید چه کار کند تا برای شما خوب باشد؛ پس لطفاً کامل و دقیق به او منظورتان را بفهمانید. به جای آنکه فقط کلی بگویید خوب باش، بگویید: مامان دلم میخواهد بچه ام کامل غذاش را تمام کنه بعد بره سراغ بازی؛ چون غذا به آدم ها انرژی میده برای اینکه بتونند هر کاری انجام بدن.
