آنچه در این مقاله می‌خوانید
تحقیق کاگان در مورد کودکان کمرو و گشاد رو
نیاز به استفاده از ابزارهای عینی برای اندازه‌گیری خلق و خو به وسیله روانشناس تحولی نگر جروم کاگان تشخیص داده شد. کاگان با الهام از نظر گالن در این مورد که هر یک از ما خلق و خوی را به ارث می‌بریم که بر اساس ساختار بدنی ماست، درصدد استفاده از ابزارهایی عینی و آزمایشگاهی برای اندازه گیری رفتار و عملکرد زیستی برآمد تا پدیدار شدن خلق و خو را در کودکی مطالعه کند.
او بر اساس مطالعات قبلی صدها کودک، تحت تاثیر دو نیمرخ رفتاری مشخص در خلق و خو قرار گرفت که آنها را کم رویی و گشاده رویی تعریف کرد. کودک در خود فرو رفته و کم رو در مقایسه با کودک گشادرو، در مواجهه با افراد غریبه یا رویدادهای ناآشنا با بازداری، ناراحتی و اجتناب، واکنش نشان می دهد و برای راحت بودن در موقعیت های جدید به زمان بیشتری نیاز دارد و ترس ها و هراس های غیر معمول بیشتری از خود بروز می‌دهد. این کودک با ترس و احتیاط رفتار می‌کند، واکنش اولیه او به موقعیت های جدید با سکوت همراه است، به والدین پناه می برد و یا فرار کرده و پنهان می شود.
کودک گشاده رو
کودک گشاده رو، از این نوع، موقعیت ها لذت می برد و به جای ترس و خجالت، به طور خودجوش به موقعیت های جدید پاسخ می‌دهد و به آسانی متبسم شده و می‌خندد. کاگان با توجه به این تفاوت های فاحش، سوالاتی را به شرح زیر مطرح کرد: این تفاوت ها از چه موقع در خلق و خو پدید می‌آید؟ تا چه اندازه تفاوت در خلق و خو در طول زمان پایدار می‌ماند؟ آیا می‌توان مبنای زیست شناختی برای تفاوت در خلق و خو مطرح کرد؟ فرضیه اساسی کاگان این بود که تفاوت های ارثی نوزادان در عملکرد زیستی، موجب واکنش خفیف یا شدید آنها نسبت به موقعیت های جدید می‌شود و این تفاوت های ارثی در طول رشد پایدار می ماند. بر اساس این فرضیه، نوزادان دارای واکنش شدید به موقعیت های جدید، کودکانی کمرو آنهایی که با واکنش خفیف به موقعیت های جدید به دنیا می‌آیند، گشادرو می باشند.
این فرضیه ها چگونه بررسی شدند؟ کاگان، با توجه به اینکه به گزارش‌های والدین نمی توان اعتماد کرد، زیرا والدین، کودکان را با یکدیگر مقایسه و رفتار مشخصی را برای انحاء گوناگون تفسیر می‌کنند، نوزادان چهار ماهه را به آزمایشگاه آورد و رفتار آنها را در مواجهه با محرک‌های آشنا و ناآشنا با استفاده از ویدیو ضبط کرد مانند صورت مادر، صدای یک خانم غریبه، یک شیئی رنگی که به عقب و جلو حرکت می کرد، ترکیدن یک بادکنک. سپس به این فیلم‌ها با توجه به میزان واکنش نوزادان مانند خم کردن پشت، انقباض شدید دست و پا و گریه کردن نمره داد. در نتیجه حدود ۲۰ درصد از نوزادان به عنوان نوزادان دارای واکنش شدید شناخته شدند. این نوزادان پشت خود را خم می‌کردند، شدیدا گریه می‌کردند و چهره آنها نشان از ناخشنودی داشت. نیمرخ های رفتاری آنها نشان می‌داد که آنها در برابر محرکها، شدیدا برانگیخته می‌شوند و به خصوص، وقتی محرکها محو شدند، پاسخ ها نیز متوقف گردیدند. در مقابل، حدود ۴۰ درصد از نوزادانی که نسبت به محرک های جدید، واکنش آرام و راحتی نشان می‌دادند، نوزادان دارای واکنش خفیف بودند.
کودکان کمرو و نوزادان دارای واکنش خفیف
سایر نوزادان، که حدود ۴۰ درصد بقیه را تشکیل می‌دادند، واکنش‌های ترکیبی گوناگونی نشان دادند. کاگان برای تعیین اینکه آیا نوزادان دارای واکنش شدید، کودکان کمرو و نوزادان دارای واکنش خفیف، کودکان گشاده رو هستند، مجدداً کودکان را هنگامی که به چهارده ماهگی، ۲۱ ماهگی و چهار و نیم سالگی رسیدند، مورد مطالعه قرار داد. این کودکان به آزمایشگاه آورده شدند و با موقعیت های جدید و ناآشنا مواجه شدند مانند مواجهه با چراغ چشمک زن، یک اسباب‌بازی به صورت دلقکی که طبل می زد، غریبه ای در لباسی بسیار ناآشنا و صدای توپ های پلاستیکی که در داخل چرخی می چرخد برای کودکان تا دو سال و ملاقات با بزرگسالان و کودکان غریبه، کودکان ۴ – ۲ سال. علاوه بر بررسی های رفتاری، اندازه گیری های زیستی مانند ضربان قلب و فشار خون در واکنش به موقعیت‌های ناآشنا نیز استفاده شد. آیا بین نیمرخ های رفتار اولیه در واکنش پذیری و نیمرخ های بعدی مبنی بر کمرویی و گشاده رویی، رابطه ای وجود داشت؟ کاگان معتقد است که چنین رابطه ای دیده شد. بنابراین، نوزادان دارای واکنش شدید، در مقایسه با کودکان دارای واکنش خفیف، رفتارهای توام با ترس بیشتر، ضربان شدیدتر و فشار خون بیشتری را در واکنش به موارد ناآشنا در ۱۴ و ۲۱ ماهگی نشان می دادند. این تفاوت‌ها در آزمون های بعدی در ۴ و چهار و نیم سالگی دیده شد. در این سن، کودکان دارای واکنش شدید، در مقایسه با کودکان دارای واکنش خفیف، در مواجهه با بزرگسالان ناآشنا، کمتر لبخند یا حرف می‌زدند و در مواجهه با همسالان ناآشنا، خود را خجالتی تر نشان می دادند. بررسی های بعدی در سن ۸ سالگی یا همان ثبات نشان داد که اکثریت کودکان در همان گروهی قرار گرفته اند که برای آنها در ۴ ماهگی در نظر گرفته شده بود. به طور خلاصه، به طور خلاصه، شواهد قابل ملاحظه ای از ثبات خلق و خو به دست آمد و چنین به نظر می‌رسید که می‌توان مبنایی زیستی، برای وجود این تفاوت‌ها در خلق و خو تصور کرد.
ثبات خلق و خو
در عین حال که ثبات خلق و خو مورد تاکید است، باید دانست که شواهدی از عوامل بالقوه برای تغییر نیز وجود داشت. اکثر نوزادان دارای واکنش شدید به طور دائم ترسو نبودند. به نظر می‌رسید که تغییر در کودکان به خصوص به مادرانی بستگی داشت که به طور افراطی حمایت کننده نبودند و خواسته‌هایی منطقی از آنان داشتند. همچنین، بعضی از نوزادان دارای واکنش خفیف، سبک آرام خود را از دست می‌دادند. علیرغم تاثیرات اولیه در خلق و خو، محیط نیز نقشی در شکوفایی شخصیت ایفا کرد. بنابراین، به نظر کاگان هرگونه آمادگی که از طریق ژنتیک به ما رسیده باشد، به معنی محکومیت مادام العمر نیست و هیچ نتیجه چاره ناپذیری در بزرگسالی به تبع خلق و خوی دوره نوزادی به وجود نخواهد آمد. در عین حال کاگان خاطرنشان می‌کند که هیچ یک از نوزدان دارای واکنش شدید، به طور دائم به کودکی گشاده رو تبدیل نشد و کمتر نوزادی بود که با داشتن واکنش خفیف، به طور دائم به کودکی کمرو تبدیل شود. اگر چه تغییر امکان پذیر است، جهت‌گیری‌های خلق و خو از بین نرفت و در مسیر رشد فرد، محدودیت‌هایی ایجاد کرد. به نظر کاگان، بسیار بعید است که بتوان آمادگی های ارثی فرد را به طور کامل تغییر داد.
نیاز به مشاوره حضوری دارید ؟!
اگر نیاز به مشاوره حضوری دارید می توانید با شماره ۰۹۰۱۶۵۳۲۸۲۸ با پزشک و روانشناس متخصص ٬ دکتر حسین موسی زاده مستقیما تماس حاصل فرمایید و با نحوه مشاوره ایشان آشنا شوید ٬ در صورت تمایل به رزرو وقت ملاقات با منشی دفتر مورد نظر واقع در تهران و یا کرج با شماره ۰۹۰۱۶۵۳۲۸۲۸ تماس حاصل فرمایید
نیاز به مشاوره در منزل دارید ؟!
اگر ترجیح می دهید که مشاوره در منزل شما صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۰۱۶۵۳۲۸۲۸ تماس حاصل فرمایید
نیاز به مشاوره تلفنی یا مشاوره تصویری دارید ؟!
اگر ترجیح می دهید مشاوره بصورت آنلاین و تلفنی یا تصویری از طریق برنامه هایی نظیر Whatsapp , IMO , Skype و .. صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۰۱۶۵۳۲۸۲۸ تماس حاصل فرمایید.
