شكست باز داری بلند مدت فكر
بر پايه پديده بالا، تا زمانی كه به طور متعادل به حسهای بدنی مربوط پرداخته نشود (هنگامی كه به آنها واكنش نشان داده ميشود)، بازداری فكر در مورد افكار مزاحم مفيد نخواهد بود.
اگر نسبت به تجربه بدنی (که هنوز نیمه هوشیار است) كه ابتدائاً به بازداری می انجامند بيزاری را تجربه كنيم، به احتمال بیشتری آن تجربه بدنی تقویت خواهد شد. کاستر و همکاران به وصوح تاثیرات متناقض بازداری افكار اضطرابی را طی تهديد قريب الوقوع مشاهده كردند. آنها ثابت كردند كه ممكن است مدت اضطراب طی بازداری فكر كاهش يابد، اما احتمالاً بعد از اتمام بازداری فكر شدت و فراوانی علایم اضطرابی افزایش می یابد. هایس تأكيد ميكند كه ممانعت از فكر منفی مستلزم فراخوانی يك قانون كلامی است كه اغلب برای كمك به اجتناب از آن فكر طراحی شده است،اما در واقع سبب ميشود كه آن فكر دوباره روی دهد، زيرا نميتوان بدون فكر كردن درباره «الف» از قانون به «الف» فكر نكن پيروي كرد.
مزاحمت خودمختار
مزاحمت خودمختار «افكار خودكار» ، بعد از رويداد استرس آور ثابت شده است، اما اين افكار با تجربه زيست شناختی ايجادشده از طريق حسهای بدن پيوند روشنی ندارد. الگوهای شناختی، نظری و كار بسته كه اهميت ذهن آگاهی را مدنظر دارند، چه در مورد درمان اختلال هابی اضطرابی يا در مورد اختلالهای خلقی یا اعتیاد همگی در ادبيات پژوهشی ظاهر شده اند. كار ولز نشان دهنده يك ديدگاه شناختی است كه ايده پذيرش را در رويكرد ذهن آگاهی وارد كرده است، با اينكه در اين ديدگاه، هيچ ارجاعی به بعد همزمان حسی – حركتی (حسهاي بدني هم ظهور) داده نشده است؛ يعنی ايده ناپايداری ضمنی است. ولز و ماتيو راهبرد خاص پردازشی را پيشنهاد كرده اند كه عبارت است از ذهن آگاهی منفصل كه در آن به درمانجويان آموزش داده شود ارزيابی نشخوارگونه يا نگرانی فعال نسبت افكار مزاحم را آزاد بگذارند. در اين كار يعنی رها كردن انتخابی افكار مزاحم، آگاهی به فكر اوليه ممكن است باقی بماند، اما درمانجو آموزش ميبيند كه با آن در سطح ذهنی يا رفتاری درگير نشود. اين فرايند را ميتوان با خودآموزيهایی مانند «اين فكر است و واقعيت ندارد؛ نيازی نيست وقتم را صرف اين افكار كنم»، ياری كرد.
تداخل فكری
بايد اجازه داد كه تداخل فكری خودبه خود كاهش يابد. علاوه بر اين ذهن آگاهی منفصل را ميتوان به عنوان يك تجربه رفتاری برای تعيين اينكه «اگر افكار مزاحم را به حال خود رها كنيم چه ميشود؟» به كار گرفت. اين يك آنتی تز برای كوششهای بازداری افكار است و ميتوان از آن برای به چالش كشيدن عقايد مربوط به مزاحمتهای فكری و پريشانی ناشی از آنها استفاده كرد. در واقع اين ديدگاه برای درمان آن دسته از اختلالهای اضطرابی كه افكار مزاحم اساس مشكل هستند، مناسب است. با اين همه، ماهيت مزاحم شناختهای معمول روزمره (برای مثال يك ترانه كه ابتدائاً با احساسهای بدنی خوشايند مرتبط است) اغلب به تكرار غيرارادی واكنش ارتجالی (مثلاً آواز خواندن يا سوت زدن) منجر ميشود، حتی اگر نخواهيم در آن زمان خاص اين كار را انجام دهيم. به اين ترتيب در نظر گرفتن ماهيت مجسم پردازش شناختی، ايده مزاحمت فكری را به تعدادی از آسيب شناسيهای روانی گسترش می دهد.
نیاز به مشاوره حضوری دارید ؟!
اگر نیاز به مشاوره حضوری دارید می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۳۴۶۰۱۱ با پزشک و روانشناس متخصص ٬ دکتر حسین موسی زاده مستقیما تماس حاصل فرمایید و با نحوه مشاوره ایشان آشنا شوید ٬ در صورت تمایل به رزرو وقت ملاقات با منشی دفتر مورد نظر واقع در تهران و یا کرج با شماره ۰۹۰۱۶۵۳۲۸۲۸ تماس حاصل فرمایید
نیاز به مشاوره در منزل دارید ؟!
اگر ترجیح می دهید که مشاوره در منزل شما صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۱۲۰۳۴۶۰۱۱ تماس حاصل فرمایید
نیاز به مشاوره تلفنی یا مشاوره تصویری دارید ؟!
اگر ترجیح می دهید مشاوره بصورت آنلاین و تلفنی یا تصویری از طریق برنامه هایی نظیر Whatsapp , IMO , Skype و .. صورت گیرد ٬ برای تعیین نوبت و هماهنگی می توانید با شماره ۰۹۳۵۸۹۰۸۸۱۹ تماس حاصل فرمایید.