شکل های بالینی همجنس گرایی

شکل های بالینی همجنس گرایی

1. همجنس گرایی راستین، آشکارا یا وسواسی
2. همجنس گرایی اختیاری یا دو جنسی
3. همجنس گرایی پنهان یا ناخودآگاه
4. همجنس گرایی علامتی
5. همجنس گرایق جانشینی
6. همجنس گرایی دروغین

همجنس گرای راستین

آشکارا یا وسواسی همجنس گرایی آشکارا یاراستین، شکل کلاسیک بیماری را تشکیل می‌دهد. مبتلایان به آن، مردانی هستند که انحصارا به افراد همجنس خود تمایل جنسی دارند. هر گاه شرایط آمیزش با زن برای این مردان فراهم آید، بی تفاوت می مانند و یا احساس تنفر و ترس مبهمی تمام وجودشان را احاطه می کند. این بیماران در آغاز بلوغ از بیماری خود آگاه می شوند و احساس می کنند که با مردم عادی تفاوت دارند. به همین سبب برخی از آنان در نخستین سالهای دوران بلوغ خودکشی می‌کنند.

همجنس گرایق راستین معمولاً پیش از پایان دوران بلوغ بارز می‌گردد و غالباً خود فرد بیمار فوراً بیماری خود را تشخیص می‌دهد. این تشخیص به ویژه هنگامی بر بیمار مسلم می شود که او در خود تمایلی نسبت به زن نمیابد در نخستین رابطه جنسی خود با زن احساس رضایت کامل نمی کند و حتی گاه در خود احساس تنفر و دشمنی ملاحظه می کند.

در حدود ۱۵ تا ۲۰% همجنس گرایی راستین عملاً به فعالیت‌های همجنس بازانه اقدام نمی‌کنند و در آتش تنهایی می سوزند و در حالی که شیفته تماس همجنسان اند، به خود ارضایی پناه می‌برند و به آن بسنده می‌کنند. تخیلات جنسی آنها نیز انحرافی و غیرعادی است.

این بیماران معمولاً ازدواج نمی کنند و بسیاری از آنها در نزدیکی با زن ناتوانند. رفتارهای زنانه یا بهتر است بگوییم کودکانه، بیشتر به این بیماران اختصاص دارد و در ۲۵% آنها دیده می شود. در بسیاری از این بیماران آغاز آشفتگی مکانیسم های جنسی و عاطفی از همان اوان کودکی حتی گاه پیش از دو سالگی است و از همان هنگام که هویت جنسی بیمار دچار آشفتگی می‌شود. عوامل بیولوژیک در این بیماران طبیعی است ولی گهگاه به درجات خفیف کم کاری بیضه ها نیز برخورد می شود.

همجنس گرایق اختیاری یا دو جنسی

این دسته از بیماران به زن و مرد هردو تمایل دارند، منتها شدت تمایل آنان به زن و مرد متفاوت است و اکثرا نسبت به یکی شدیدتر از دیگر است. اینان غالباً ازدواج می‌کنند اما چون مردان سالم تمایل به نزدیکی با زنان دیگر ندارند و تنوع طلب نیستند! گاه میل به مرد در ایشان به طور ثابت و پایدار و همیشگی وجود دارد و گاه به طور ادواری شعله می کشد و دوباره خاموش می شود.

برخی از این منحرفان به زنانی که رفتار و قیافه مردانه دارند بیشتر متمایل اند و معمولاً با همین گونه زنها ازدواج می کنند و تا پایان عمر با آرامش زندگی می کنند. همجنس بازی اختیاری نیز پیش از پایان دوران بلوغ بارز می شود ولی بیمار خود در تشخیص بیماری خویش مشکوک می ماند. بیش از ۸۵% همجنس بازان به این گونه بیماری گرفتارند و درمان آنان نیز به سادگی میسر است

همجنس گرایی پنهان یا ناخودآگاه

در عده کمی از افراد، که خود را بیمار نمی‌دانند تمایلات همجنس بازانه پنهان وجود دارد که ممکن است تا پایان عمر هیچگاه بارز نگردد و یا مثلاً در اثر گیر افتادن در دام همجنس بازی دیگر و نزدیکی با او، به ناگاه این تمایل خود به خود بارز شود و ممکن است زمان بروز آن پس از پایان دوران بلوغ و یا حتی در سنین پیری باشد. گهگاه بیماری که ناگهانی از این تمایل خود، آگاه می‌شود میل به خودکشی می‌کند و یا نشانه های پسیکوتیک واضح در او ظاهر می گردد. گفته می‌شود مردانی که همسر خود را به نزدیکی با مردان دیگر وا می دارند و خود از پس پرده یا آشکارا معاشقه ها و نزدیکی آن دو را نگاه می کنند نیز از همین گونه بیمارانند. در این حال بیمار خود را به همسرش همانند می سازد و لذت و با خود تقسیم میکند و گاه خویشتن را در نقش همسرش مجسم می نماید.

هرگاه درمانگر از وجود این گونه تمایلات مرضی در بیماری خود آگاه می شود، لزومی ندارد که این مطلب را به اطلاع او برساند زیرا که اولا بیشتر بیماران آن را قبول نمی‌کنند و برخی نیز با شنیدن این سخن به حالات روانی ناگوار دچار می آیند.

همجنس گرایی علامتی

رفتارهای همجنس بازانه در جریان برخی از بیماری‌های روانی و ندرتا به در جریان یا در دنباله بیماری‌های عضو دیده می‌شود.

در این حالت بیمار به راستی گرفتار همجنس بازی نیست بلکه یکی از نشانه‌های بیماری اصلی او رفتارهای پرخاشگرانه جنسی از جمله رفتارهای همجنس بازانه است. در مبتلایان به اسکیزوفرنی ها، در سندرم مغزی مزمن در دنباله آنسفالیت ها و ضربه های مغزی، تومورها و سیفلیس مغز، صرع و نیز در مرحله مانیاک جنونهای ادواری، ملاحظه می‌شود.

همجنس گرایی جانشینی